Γυρνάς στο σπίτι σου ,και αφού τσιμπήσεις κάτι ,κάθεσαι στην πολυθρόνα σου και θες λίγο να χαλαρώσεις . Παίρνεις το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης , και γεμάτος με αδικαιολόγητη αισιοδοξία , ελπίζεις να δεις κάτι που θα σου αρέσει.Καθώς πηγαίνεις από κανάλι σε κανάλι,η απογοήτευση και η βαρεμάρα κάνουν πάρτι στο μυαλό σου.Στο τέλος αναγκάζεσαι από την αγανάκτηση σου,να φας το τηλεχειριστήριο,να πετάξεις την τηλεόραση από το μπαλκόνι,και στο τέλος να κάνεις χαρακίρι.Και τι δηλαδή να δεις; Σειρές όπου κυριαρχούν ανομολόγητα μεγάλα πάθη ,όπου ο ένας πηδάει τον άλλο σε διάφορους συνδυασμούς,ενώ ταυτόχρονα άλλοι τυφλώνονται,για να ξαναδούν αργότερα και στο τέλος να γίνουν μπάτσοι.Βέβαια υπάρχουν κια οι πολύ ενδιαφέρουσες παρτοεκπομπές,που μαζεύονται διάφοροι ξεχασμένοι,τρώνε πίνουν και γλεντάνε(αμολάνε και καμιά "κουφή" στο ενδιάμεσο) και εσένα σε πλημμυρίζει η ευδαιμονία.Αχ τι καλάαααα!Τσιν-τσιν άσπρο πάτο ρε καρντάσια.Για τις ενημερωτικές εκπομπές δεν λέω τίποτα , γιατι το πράγμα μιλάει από μόνο του.Αν και εσείς αισθάνεστε κάπως ίσως σας φανούν ενδιαφέρουσες οι προτάσεις μου για κάποιες τηλεοπτικές σειρές που είδα και δεν προβάλλονται απο τα ελληνικά κανάλια.